بيـن خوفى وانكسارى وبين رمشك والعيون ...

[يجيلك يوم]

بيـن خوفى وانكسارى وبين رمشك والعيون ... وبين بعدك والمسافه وبين قربك او جفاك

يا خليلة عاشقٍ ابحر على موج الجفون ... ما رسى فى ليل من كحلك ومن جمرة شفاك


استضاقت بالسفينه موجةٍ كادت تخون ...وامطرت ذيك السحابه ابرديه من غلاك


ولعنت ذيك الخيانه شرهةٍ كانت تمون... وستظلت فى ظلالك لين حطمهاا شقاك


وابعدت بين النجوم وغرهاا طفلٍ حنون ... بسمته بس بسمته تصور لك الكافر ملااك


شفتها مثل الحقيقه حلم والواقع يهون... وابعدت عنى مسافه واشرت لى من هناك


قالت انت اللى نويتك قلت له منهو اكون .. قالت اللى اشوفك تمشى وامشى وراك


مافهمتك لا انا فاهم ولا هم يفهون... غامضٍ فى كل شى حتى لو تظهر رضاك


وابعدت عنى بعيد وزادت الطعنه طعون... واتذكر وجه ذيك اللى تقول الموت جاك


ضعت فى واقع اعيشه وضعت فى حلم الكفون.. وارتجيت اصبح خطا لكنى ما اصلح خطاك


ابتدت فينى بكلام وانتهت فينى بجنون ... وخلت الارض اتساوى فى عيونى مع سماك


وابتديت المس جنونى وعشق جنون افلاطون... وتفلسف فى سلوبى واعشق الموت بثراك


وش يفيد النار لو انه تبخر به دخون .. وش يفيد الصبح اعمى لو على دربه مشاك


ابتدينا فى جنون وانتهينا فى جنون ,,,, وانقفل ذاك الكتاب وانتهى عمره
معاك

منقول