قصيده قديمه لشاعر العلم عــيــد بن مــربــح
يـــاتـــل قــلــبـــي تـــلــــة الــجــمـــس بـثــنــيــن=فــــي يــــد عــديـــم وشــاحـــن لـــــه زقــايـــر
وقــف يشـيـل الحـمـل مــن بـيــن حـديــن=قـبــل غـــروب الـشـمـس والـعــج طـايــر
بـنــشــر مـابــيــن الـمـركـزيـيـن الـغـريـريــن=وركــــب اسـبــيــره كـــــن مــاهـــوب ذايـــــر
وقامو عليه اللي على الموت جسرين=مـــســـلـــحـــيـــن ومـــــــدديّــــــــن بـــــذخـــــايــــــر
سبعـة جمـوس مـوديـل سبـعـه وسبعـيـن=ومـــن فـوقـهـن تـقـريـب سـبـعــة حـظـايــر
قـام وركـب مــن فــوق صـافـي البليتـيـن=الــلــي حـســاســه مــثـــل حـــــس الـنــذايــر
قــال انتـهـض لعـيـون مريـوشـت الـعـيـن=امــــــــا طــلــعــنـــا بــــربـــــح والا خـــســـايـــر
عـامـيــن وانــــا اخــــذ مـقـاضــيّ بـالــديــن=والــيــوم فـــــي تـســديــدت الــديـــن حــايـــر